Ο νερουλάς

Ο νερουλάς

Ο  νερουλάς στα χωριά έπρεπε ν’ ανέβει στο βουνό να φτιάξει αυλάκια, για να έρχεται το νερό στα χωράφια για να ποτίσουν οι γεωργοί. Στην πόλη όταν τον συναντούσες είχε φορτωμένο το ζώο με γκιούμια γεμάτο νερό.     Άλλες πάλι φορές ξεκινούσε πρωί πρωί φορτωμένος στους ώμους με δυο τενεκέδες που κρέμονταν σε ένα καμπυλωτό ξύλο. Πήγαινε στις κοινόχρηστες βρύσες, γέμιζε τους τενεκέδες και τους πήγαινε στα σπίτια των πελατών του. Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια την ημέρα και αμειβότανε περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ.     Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε ως το 1930, οπότε ιδρύθηκε ο Ο.Υ.Θ που εφοδίασε τα σπίτια με το πολύτιμο νερό.

Ο λούστρος

Ήταν ο άνθρωπος, που καθάριζε παπούτσια, τριγυρνούσε στους δρόμους εδώ κι εκεί και κουραζότανε πολύ. Με το κασελάκι στους παιδικούς του ώμους ολημερίς και ολονυχτίς καθάριζε παπούτσια μεγάλα και μικρά.    Συνήθως συναντούσαμε τον λούστρο σε μέρη που σύχναζε πολύς κόσμος. Στο όμορφο κασελάκι του υπήρχαν βούρτσες και μπογιές για ένα καλό γυάλισμα παπουτσιών. Πολλές φορές αυτό το επάγγελμα το έκαναν παιδιά.    Λούστρους πολλούς είχαμε στην πλατεία Δημοκρατίας (Βαρδάρη) στη Θεσσαλονίκη.

Ο τεχνίτης γυαλιού

Το γυαλί ήταν γνωστό στους ανθρώπους από πολύ παλιά. Τότε το γυαλί ήταν υλικό που το χρησιμοποιούσαν μόνο οι πλούσιοι. Οι Ρωμαίοι ήταν οι πρώτοι που έκαναν το γυαλί διαφανές.      Ο τεχνίτης μάζευε τον πολτό στην άκρη ενός σιδερένιου σωλήνα, το καλάμι. Τον τοποθετούσε σ' ένα ειδικό τραπέζι, το μάρμαρο, και τον γύριζε έτσι ώστε να του δώσει σχήμα σφαίρας. Όταν το πετύχαινε αυτό, φυσούσε μέσα στο καλάμι με δύναμη. Η σφαίρα του γυαλιού φούσκωνε σαν μπάλα και έτσι μπορούσε να την πλάσει σε καράβα ή βάζο.      Ο τεχνίτης την ώρα της δουλειάς φορούσε πέτσινη ποδιά για να μην καεί από το ζεστό υλικό. Τα εργαλεία του ήταν: φόρμες, ψαλίδια και πένσες.                  Ο καραγκιοζοπαίκτης      Πολλοί είναι οι Έλληνες καραγκιοζοπαίκτες και μερικοί απ' αυτούς είναι ιδιοφυΐες ατόφιες. Οι περισσότεροι έζησαν μέσα στη φτώχεια και την περιφρόνηση. Ήταν ταυτόχρονα συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, ζωγράφοι, τραγουδιστές, με δυνατή μνήμη, ετοιμότητα λόγου και σωματική αντοχή.      Στο θέατρο σκιών ο καραγκιοζοπαίκτης κινεί με νήματα ή μπαστούνια τις χάρτινες ή δερμάτινες φιγούρες πίσω από ένα λευκό πανί. Μια φωτεινή πηγή τοποθετείται πίσω τους. Οι θεατές που παρακολουθούν από την άλλη μεριά του πανιού βλέπουν τη σκιά από τις φιγούρες και ακούν τον καραγκιοζοπαίκτη να μιλά για λογαριασμό των ηρώων.      Ο μπερντές ήταν η αφορμή για τον καραγκιοζοπαίκτη να μιλάει για τις περιπέτειες του Έλληνα μέσα από τα παθήματα του Καραγκιόζη με τον Πασά και τον Μπάρμπα-Γιώργο.      Ήταν θέαμα αγαπητό για μικρούς και μεγάλους.