Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Σέσκλο και Διμήνι (νεολιθικοί οικισμοί)

Διμήνι
Σε απόσταση 5,3 μόλις χιλιομέτρων από την πόλη του Βόλου, βρίσκεται το Διμήνι, έδρα του Δήμου Αισωνίας.
Ο νεολιθικός οικισμός του Διμηνίου κατοικήθηκε από το τέλος της Χαλκοκρατίας. Ανασκαφές στον οικισμό έγιναν κυρίως στις αρχές του αιώνα μας από τους αρχαιολόγους Β. Στάη και Χρ. Τσούντα (1901-1903) και συνεχίστηκαν αργότερα (1974-1977) από τον καθηγητή Γ. Χουρμουζιάδη. Στα ευρήματα των ανασκαφών περιλαμβάνονται πολλά λίθινα και οστέινα εργαλεία, άφθονη κεραμική καθώς επίσης και ειδώλια και κοσμήματα. Το 1980 στα νοτιοανατολικά του λόφου όπου βρίσκεται ο οικισμός με τα νεολιθικά λείψανα σε μια έκταση μεγαλύτερη από 1000 στρέμματα - αποκαλύφθηκε σημαντικός μυκηναϊκός οικισμός. Η πόλη αυτή, σύμφωνα με νεότερες απόψεις, ταυτίζεται με τη μυκηναϊκή Ιωλκό.
Λίγα χιλιόμετρα πάνω από το Διμήνι, βρίσκεται ένα ερημωμένο χωριό ιδιαίτερου
φυσικού κάλλους, το Παλιούρι. Εδώ η κάθε εικόνα θαρρείς κι είναι παρμένη από ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Πέτρινα κτίσματα με περίτεχνες στέγες και χορταριασμένα σοκάκια, γοητευτικά μέσα στο γκρι φόντο τους, δίνουν μια άλλη διάσταση στην ανθρώπινη ύπαρξη.

                                                                                   

Σέσκλο
Ο προϊστορικός οικισμός του Σέσκλου αναπτύχθηκε πάνω στο λόφο "Καστράκι" καθώς και στην περιοχή γύρω από το σημερινό Σέσκλο. Το Σέσκλο κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα μέσα της 7ης χιλιετίας. Στη μέση Νεολιθική εποχή (5η χιλιετία) ο οικισμός αποκτά
μια μεγάλη, πρωτοφανή, έκταση. Η περίοδος αυτή ταυτίζεται με τον γνωστό πολιτισμό του Σέσκλου, αλλά λίγο πριν το τέλος της 5ης χιλιετίας η περιοχή ερημώνεται από κάποια καταστροφή, ίσως πυρκαγιά, για περισσότερο από 500 χρόνια και κατοικείται ξανά στην Νεότερη Νεολιθική Εποχή (4η χιλιετία) σε περιορισμένη έκταση και πάνω στο λόφο "Καστράκι".
Εκτός από το Παλιούρι, στα όρια του Δήμου Αισωνίας βρίσκεται και το χωριό Κάκαβος. Διακρίνεται και αυτό για τη γοητεία του, που πηγάζει μέσα από την εγκατάλειψη του τοπίου και περιμένει όλους όσοι νιώθουν την ανάγκη να δραπετεύσουν σε μια πορεία ιστορική, αποτυπωμένη στα ετοιμόρροπα τείχη των σπιτιών και τα δρομάκια, με φόντο το παρελθόν.
Από τον Δήμο Αισωνίας δεν λείπει ούτε η θάλασσα. Η παραλία της Χρυσής Ακτής Παναγιάς, μια φυσική παραλία χωρίς ιδιαίτερες παρεμβάσεις αποτελεί τόπο ξεκούρασης και ψυχαγωγίας για όλες τις ηλικίες.


                                                                                                         

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Το Μαντείο των Δελφών


     Το Μαντείο των Δελφών, αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα, υπήρξε το πιο γνωστό μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας και βρίσκεται στην περιοχή των Δελφών, στον νομό Φωκίδας, κοντά στην Άμφισσα. Θεωρείται ο ομφαλός της γης, γιατί σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Δίας άφησε ελεύθερους δύο αετούς, έναν προς την Ανατολή και έναν προς τη Δύση, αυτοί συναντήθηκαν στους Δελφούς.
     Η ιέρεια, η Πυθία, η οποία επικοινωνούσε με τον θεό, έδινε τους χρησμούς της (προβλέψεις για το μέλλον), στους επισκέπτες, οι οποίοι έπρεπε πρώτα να καθαριστούν με νερό από την Κασταλία πηγή, πληρώνοντας φόρο (πελανόν) και προσφέροντας ένα ζώο ως θυσία στον ναό του Απόλλωνα. Στη συνέχεια, η Πυθία άκουγε την ερώτηση από τους ιερείς του Μαντείου, οι οποίοι κατέγραφαν και εξηγούσαν τους χρησμούς της, οι οποίοι πολλές φορές δεν ήταν ξεκάθαροι, αλλά διφορούμενοι. Οι χρησμοί μάλιστα δίνονταν με κάποια σειρά, ανάλογα με το ποιος τους ζητούσε.
     Σύμφωνα με τη μυθολογία, φύλακας του Μαντείου ήταν ο δράκος Πύθωνας, τον οποίο είχε σκοτώσει ο Απόλλωνας.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Η τρύπα του όζοντος

     Η στιβάδα του όζοντος της στρατόσφαιρας έχει πολύ μεγάλη σημασία για την προστασία των βιολογικών συστημάτων. Το στρώμα αυτό έχει την ικανότητα να φιλτράρει την ηλιακή ακτινοβολία προσροφώντας τις επικίνδυνες υπεριώδεις ακτίνες. 
     Στις τελευταίες όμως δεκαετίες διαπιστώθηκε λέπτυνση της στοιβάδας του όζοντος κατά 40% περίπου και αρχικά στην Ανταρκτική και αργότερα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές του βορείου ημισφαιρίου, αφήνοντας απροστάτευτους τους οργανισμούς στην υπεριώδη ακτινοβολία. Οι συνέπειες της μείωσης της ζώνης του όζοντος θεωρούνται σοβαρές όχι μόνο για τη βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων αλλά και για την κάλυψη των αναγκών διατροφής  σ' όλα τα επίπεδα των τροφικών αλυσίδων.
    Μια μείωση όζοντος 10% μπορεί να έχει ολέθριες επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, εξασθενώντας το ανοσοποιητικό σύστημα  του οργανισμού  και αυξάνοντας τα κρούσματα καρκίνου του δέρματος. 
    Κύρια αιτία για την τρύπα του όζοντος θεωρείται η επίδραση των  χλωροφθοριοανθράκων  (CFC's) στο όζον. Τα CFC's  χρησιμοποιούνται σε ψυκτικά μηχανήματα, αεροζόλ κ.α. Το όζον καταστρέφεται και από τα αέρια των αεριωθουμένων αεροπλάνων.