Γιατί υπάρχει η θερινή ώρα;

    Την αλλαγή της ώρας πρότεινε για πρώτη φορά ο Βενιαμίν Φραγκλίνος το 1784, ο οποίος είχε ζητήσει να ξυπνούν όλοι μια ώρα νωρίτερα κατά τους θερινούς μήνες, για να καίνε λιγότερα κεριά, κάνοντας οικονομία, εκμεταλλευόμενοι το φυσικό φως του ήλιου. 
    Πολύ αργότερα το μέτρο της θερινής ώρας πρότεινε ο αστρονόμος Τζορτζ Χάντσον, ο οποίος εισηγήθηκε την αλλαγή των ρολογιών κατά 2 και όχι κατά μία ώρα, όπως γίνεται σήμερα. 
    Στη σημερινή εποχή η λογική της θερινής ώρας έχει να κάνει με την εξοικονόμηση της ενέργειας, αφού κερδίζουμε μία ώρα παραπάνω φως κάθε μέρα και εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια των 7 μηνών που διαρκεί το μέτρο.
    Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από τη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλες χώρες. Στην Ελλάδα πρωτοεφαρμόστηκε το 1932, αλλά κατόπιν εγκαταλείφθηκε η ιδέα. Τέθηκε πάλι σε ισχύ το 1975, αφού ασπάστηκαν το μέτρο οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της μεγάλης ενεργειακής κρίσης που είχε ξεσπάσει στην Ευρώπη. Η πλειοψηφία των ασιατικών και αφρικανικών χωρών δεν εφαρμόζουν τη θερινή ώρα, γιατί σε αυτούς δεν έχει ιδιαίτερη επίδραση, εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης.
    Η αλλαγή πραγματοποιείται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου κάθε έτους για τη θερινή ώρα και οι δείκτες των ρολογιών πηγαίνουν στις 3:00 π.μ. κατά μία ώρα μπροστά. Αντίστοιχα για τη χειμερινή ώρα, η αλλαγή γίνεται την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου και οι δείκτες πηγαίνουν στις 4:00 π.μ. κατά μία ώρα πίσω.