Νίκος Γκάτσος

     Ο Νίκος Γκάτσος (8 Δεκεμβρίου 1911 - 12 Μαΐου 1992) υπήρξε σημαντικός Έλληνας ποιητής, μεταφραστής και στιχουργός.

     Γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας. Τέλειωσε το Δημοτικό στην Ασέα και το Γυμνάσιο στην Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο.Το 1930 πήγε στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Οδυσσέα Ελύτη το 1936. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού. 

    Το μοναδικό βιβλίο που εξέδωσε όσο ζούσε είναι η ποιητική σύνθεση "Αμοργός".

    Ο Γκάτσος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μετάφραση θεατρικών έργων, όπως του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. 

    Η μεγάλη συνεισφορά του Γκάτσου, ωστόσο, είναι στο τραγούδι ως στιχουργού. Έφερε την ποίηση στον στίχο και  συνεργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και άλλους συνθέτες. Έγραφε συνήθως πάνω στη μελωδία, δημιουργώντας έργα όπως το "Χάρτινο το φεγγαράκι", η "Αθανασία", "Σπίτι μου σπιτάκι μου", "Κόκκινη κλωστή", "Θαλασσινά φεγγάρια", "Τα Παράλογα", "Η ενδεκάτη εντολή", "Κάποιο καλοκαίρι" κ.ά.

    Ποιήματα και στίχοι του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Δανέζικα, Ισπανικά, Ιταλικά, Καταλανικά, Κορεατικά, Σουηδικά, Τουρκικά, Φινλανδικά.

    Το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων για το σύνολο του έργου του.