Χρήσιμοι κανόνες Γραμματικής (5)

Ισοσύλλαβα λέγονται τα ουσιαστικά που έχουν τον ίδιο αριθμό συλλαβών στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό π.χ. ο άντρας - οι άντρες.
Ανισοσύλλαβα λέγονται τα ουσιαστικά που έχουν μία συλλαβή παραπάνω στον πληθυντικό αριθμό π.χ. ο περιβολάρης - οι περιβολάρηδες.

Λήγουσα είναι η τελευταία συλλαβή μιας λέξης.
Παραλήγουσα είναι η προτελευταία συλλαβή μιας λέξης.
Προπαραλήγουσα είναι η συλλαβή πριν την παραλήγουσα π.χ. άρ-χο-ντας.

Οξύτονες ονομάζονται οι λέξεις που τονίζονται στη λήγουσα.
Παροξύτονες ονομάζονται οι λέξεις που τονίζονται στην παραλήγουσα.
Προπαροξύτονες ονομάζονται οι λέξεις που τονίζονται στην προπαραλήγουσα.

Οι λέξεις που γίνονται από μία απλή λέξη λέγονται συγγενικές. Οι συγγενικές λέξεις σχηματίζουν όλες μαζί μία οικογένεια λέξεων π.χ. παιδί - παιδεία - παιδότοπος κ.ά.

Το ότι χωρίς υποδιαστολή είναι ειδικός σύνδεσμος π.χ. Έλεγε ότι άκουσε το παραμύθι. Το ό,τι με υποδιαστολή είναι αναφορική αντωνυμία π.χ. Ρωτούσε ό,τι ήθελε (έχει την έννοια του οτιδήποτε).

Τα ρήματα ενεργητικής φωνής δείχνουν ότι ενεργώ, δηλαδή ότι κάτι κάνω π.χ. γράφω. Τα ρήματα παθητικής φωνής δείχνουν ότι δέχομαι μια ενέργεια από άλλον, δηλαδή ότι κάτι παθαίνω π.χ. δένομαι.

Το υποκείμενο σε μια πρόταση απαντά στην ερώτηση: Ποιος, Ποια, Ποιο;
Το ρήμα σε μια πρόταση απαντά στην ερώτηση: Τι κάνει;
Το αντικείμενο σε μια πρόταση απαντά στην ερώτηση: Τι, Ποιον; π.χ. Ο χωρικός έκλεψε τ΄αγγούρια.

Παράγωγα ουσιαστικά λέγονται εκείνα που παράγονται είτε από ρήματα, είτε από επίθετα, είτε από άλλα ουσιαστικά π.χ. απαντώ - απάντηση.