Χρήσιμοι κανόνες Γραμματικής (3)

Τα κύρια ονόματα φανερώνουν ένα ορισμένο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα και γράφονται με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα τους. Αυτά είναι τα εξής:
1)  Τα εθνικά ονόματα π.χ. Γερμανός, αλλά γερμανικός (επίθετο).
2)  Οι μήνες, οι ημέρες και οι γιορτές π.χ. Οκτώβριος, Σάββατο, Πάσχα.
3)  Οι άγιοι π..χ.  Άγιος Γεώργιος και λέξεις όπως Θεός, Χριστός, Παναγία και τα συνώνυμά τους.
4)  Τα ονόματα ανθρώπων, ζώων, πλοίων π.χ. Πέτρος, Αζόρ, Τυφώνας.
5)  Τα γεωγραφικά ονόματα, δηλαδή των βουνών, λιμνών,  θαλασσών, ωκεανών, ποταμών,  χωρών,  πόλεων, χωριών, δρόμων, πλατειών, νομών κ.λ.π.
6)  Τα λογοτεχνικά έργα και τα έργα τέχνης, μουσείων και μνημείων π.χ. Οδύσσεια, Παρθενώνας, Τζοκόντα.
7)  Τίτλοι εφημερίδων, περιοδικών π.χ. Ελευθεροτυπία.
8)  Ονόματα υπηρεσιών, οργανισμών, επιχειρήσεων και ιδρυμάτων π.χ. Εθνική Τράπεζα.
9)  Αθλητικές ομάδες π.χ. ΠΑΟΚ.
10)  Τιμητικοί τίτλοι π.χ. Εξοχότατε.
11)   Οι επιστήμες π.χ. Αστρονομία.

Οι επιθετικοί προσδιορισμοί φανερώνουν μια μόνιμη ιδιότητα π.χ. Η πονηρή αλεπού. Οι κατηγορηματικοί προσδιορισμοί (επίθετο ή μετοχή) φανερώνουν μια προσωρινή ιδιότητα π.χ. πονηρή η αλεπού (το άρθρο μπαίνει ανάμεσα ή το επίθετο μπαίνει μετά το ουσιαστικό).

Οι λέξεις που έχουν την ίδια περίπου σημασία λέγονται συνώνυμες ή συνώνυμα π.χ. κατοικία -  διαμονή. Οι λέξεις που έχουν ακριβώς την ίδια σημασία λέγονται ταυτόσημες ή ταυτόσημα π.χ. στέγη - σκεπή. Οι λέξεις που έχουν αντίθετη σημασία λέγονται αντίθετες ή αντίθετα π.χ. εχθροί - φίλοι.

Τα ή, πού, πού, πώς παίρνουν τόνο όταν ρωτούν ή φωνάζουν πιο πολύ π.χ. πού πας;

Όταν σε ένα δίψηφο φωνήεν τονίζεται το πρώτο γράμμα, τότε δε βάζουμε διαλυτικά στο δεύτερο π.χ. σόι.

Το γράμμα ζ συνοδεύει φωνήεντα. Το γράμμα σ ακούγεται σαν ζ μπροστά από τα σύμφωνα β, γ, μ π.χ. σβούρα.